با ايجاد و گسترش فن آوري هاي ارتباطي و اطلاعاتي ما شاهد ظهور «فضاي مجازي» در گستره و حوزه هاي تازه هستيم به طوري که بسياري از کارشناسان و پژوهشگران قرن بيست و يکم را قرن «فضاي مجازي » ناميده اند.
گسترش فناوري هاي تازه و ارتباطات جهاني مبتني بر «شبکه » را شايد مي توان مهمترين نماد «جهاني شدن» دانست که فضايي متفاوت از فضاي جوامع قرون گذشته ايجاد کرده است؛ بيشينه شدن سرعت و کارايي مناسبات، کمينه شدن حاکميت ها و قدرت نفوذ و تاثيرگذاري آن و تداوم قدرت يابي عناصر «فراحاکميتي » را مي توان از جمله مهمترين تفاوت هاي عصر حاضر، تاثيرپذيرفته از روندهاي جهاني شدن، فضاي مجازي و ارتباطات وب پايه به حساب آورد.
ايجاد و گسترش روابط «فراحاکميتي» از طريق شبکه به هم پيوسته اي به نام «اينترنت » مهمترين پديده اي بوده که بشر طي دهه ها تلاش توانسته به آن دست پيدا کند. اين شبکه عظيم فارغ از نکات ضعف و قوت آن، امروز به يکي از تاثيرگذارترين و گسترده ترين پديده هاي زندگي بشر تبديل شده است، به طوري که توانسته با سرعتي باورنکردني، عرصه هاي مختلفي از شوون سياسي، اقتصادي و حاکميتي را در برگيرد.

در هر دوره‌اي از تاريخ، نظمي بر جهان حاکم بوده و در عرصه روابط بين‌الملل، موقعيت هر يک از کشور‌ها و ملت‌ها، بر اساس نظم حاکم تعريف و تعيين مي‌شد. به عنوان مثال براي يک دوره طولاني چند صد ساله و تا پيش از جنگ جهاني دوم، نظام چند قطبي بر جهان حاکم بود و چند قدرت سلطه‌گر اروپايي، با سلطه بر ديگر کشور‌ها، دنيا را بين خود تقسيم کرده بودند.

فرو ريختن نظام چند قطبي و پيدايي يک نظام جديد دو قطبي با محوريت امريکا و شوروي، از مهم‌ترين پيامد‌هاي جنگ جهاني اول و دوم در عرصه بين‌الملل و سياست جهان بود. از سال 1945 به بعد، امريکا و شوروي با تشکيل دو بلوک قدرت مبتني بر انديشه‌ها و ايدئولوژي‌هاي ماديگرايانه، جهان و کشور‌ها را به دو بلوک غربي و شرقي تقسيم نموده و در چار‌چوب چنين نظمي، حاکميت‌هاي ملي بسياري از کشور‌ها را نقض و آنها را، در مسير دلخواه خود به حرکت در‌آوردند. در دوران نظام دو قطبي، بسياري از کشور‌ها به ناچار، مي‌بايست در مسير‌هاي ريل‌گذاري شده از سوي امريکا يا شوروي حرکت کنند و حرکت ملت‌ها بر اين اساس، تأمين کننده منافع و امنيت دو ابر‌قدرت غرب و شرق بود.

لاغري امروز به بزرگترين دغدغه برخي از بانوان تبديل شده است تا آنجا که حاضرند براي رسيدن به اين به اصطلاح ارزش تا پاي جان قدم بردارند بدون آنکه روش برايشان اهميتي داشته باشد.

کاهش وزن در مدت کوتاه، کمري باريک با مصرف تنها چند قرص، بدون هيچ عوارضي خيلي کيلو لاغر شويد، لاغري ۱۰۰ درصد عملي‏، لاغري تضميني و بدون بازگشت و هزاران شعار ديگر از جمله ترفندهايي است که برخي افراد سودجو براي فروش اقلام دارويي در سطح شهر، عطاري‌ها و اماکن عمومي انجام مي‌دهند و آنقدر قابل باور است که هر شهروندي را براي استفاده از آن‌ها ترقيب مي‌کند.

اکنون اين پديده در تهران و برخي شهرهاي بزرگ ايران در حال افزايش است و شخصيت‌ها و روحانيون بارز، مجالس يادشده را "شيطاني" توصيف کرده‌اند.

به گزارش جام نيوز، چند سال پيش، اگر نام "طلاق" از خانواده اي شنيده مي شد و يکي از اعضاي خانواده تن به جدايي از همسر مي داد، نه تنها خود او بلکه ساير اعضاي خانواده هم تا ماه‌ها و سال‌ها و گاه تا پايان عمر به دليل اين اتفاق مورد نقد و نگاه نامناسب سايرين قرار مي گرفتند.

اما طلاق در ميان برخي خانواده نه تنها ديگر عيب و ننگ به حساب نمي آيد، بلکه کار به جايي رسيده است که برخي براي اعلام منفورترين حلال خداوند، جشني هم مي گيرند و همه اعضاي خانواده و دوستان و آشنايان را براي اعلام اين خبر دور هم جمع مي کنند!

سال 1385، يک فيلم خصوصي منتسب به زهرا امير ابراهيمي در فضاي مجازي منتشر شد و به سرعت شيوع پيدا کرد. او در آن زمان به دليل بازي در سريال "نرگس"، به شدت مشهور شده بود اما ناگهان در اوج محبوبيت و در حالي که آينده درخشاني براي او در سينماي ايران پيش بيني مي شد، فاجعه رخ داد و سرنوشت يک دختر ايراني به کلي دگرگون شد.

فاجعه اما فقط براي امير ابراهيمي نبود. هر چند او در اين ماجرا درگير آبرويش شد و نهايتاً ترک وطن کرد، اما واقعيت اين است که در اين ميان ، فاجعه ديدگان اصلي ، همه ما مردمي بوديم و هستيم که آن فيلم ديديم، منتشر کرديم، دست به دست پخش کرديم و موبايل به موبايل پراکنديم تا خداي ناکرده کسي نباشد که فيلم خصوصي يک شهروند را نديده باشد! حتي در آن زمان، سي دي فروشان غيرقانوني هم در کنار گوش عابران زمزمه مي کردند که فيلم زهرا امير ابراهيمي را هم دارند.

در گذشته داشتن اخلاق پهلواني و قهرماني و البته زور بازو معيار اصلي براي مردانگي هر پسري بود و کودکان در کوچه و خيابان براي نشان دادن مردانگي خود مچ مي‌انداختند و با زغال براي خود سبيل و ابروي پيوسته مي‌کشيدند. اما اين روزها ترويج سبک آرايش زنانه در ميان مردان ساده‌ترين روش براي خودنمايي بسياري از جوانان شده که نمي‌توانند با قدرت بازو و توانايي‌هاي ذهني خود را به جامعه نشان دهند.

با گشت و گذاري در بازار و اماکن عمومي و نگاهي به آرايشگاه‌هاي مردانه، پي به رواج آرايش در ميان مردان و پسران ايراني مي‌شويم. آرايش‌هايي که چه بسا منجر به تغيير شکل برخي مردان به ظاهرهاي زنانه شده است. ديگر آرايشگاه‌هاي مردانه تنها خدمات کوتاهي موي سر و اصلاح ريش انجام نمي‌دهند، بلکه پاي انواع و اقسام خدمات آرايشي همچون برداشتن ابرو، آرايش مو به مدل‌هاي عجيب و غريب، بافت مو، خدمات رنگ و مش و حتي در کمال تعجب اپيلاسيون به آرايشگاه‌هاي مردانه باز شده است تا گوي سبقت را از زنان بربايند.

لويد بلنکن شيپ با نام مستعار “مرشد” از اعضاي چندين گروه از هکرها در دهه ۱۹۸۰ بوده است. از بزرگترين عوامل به شهرت رسيدن وي نوشتن کتابي به نام “بيانيه هکر” يا “باطن يک هکر” بوده است که پس از دستگيري اش در سال ۱۹۸۶ نگاشته شده است. در اين کتاب تنها جرم هکرها کنجکاوي ذکر شده است.

به گزارش پارس ناز ليستي از مشهورترين هکرهاي جهان که هر يک خسارات قابل توجهي را به شرکتهاي مختلف وارد آورده اند و در نشريه تلگراف منتشر شده است، ارائه مي شود.

واقعیت این است که خیلی از زوج‌ها تعهد در زندگی مشترک را در کارکردن، انجام وظایف معمول و به دست کردن حلقه ازدواج خلاصه می‌کنند اما «بار بارا دی آنجلیس» می‌گوید: تعهد واقعی یک حلقه ازدواج. عقدنامه، سند ازدواج یا سال‌هایی نیست که با یکدیگر زندگی کرده‌اید. بلکه رفتار شماست در یک یک روزهای زندگی با فردی که دوستش دارید.

حمايت رهبري از دولت يازدهم که در مراسم افطاري ايشان به مسئولان نظام بيان شد، در سطح بالايي مورد توجه دولتمردان قرار گرفت. آنان به حق نظر رهبري را در مورد عملکرد خويش مهم مي‌دانند و اين «حمايت با تمام وجود» را همچون نشانه افتخاري براي خويش مي‌دانند.

رسانه‌هاي اصلاح‌طلب هم که در گفتمانشان سهم چنداني براي ولايت فقيه قائل نمي‌شوند، مگر اوقاتي که قرار است به اختيارات قانوني اين مقام معترض شوند، از معدود دفعاتي بود که عکس و کلام رهبري را تيتر يک خود کردند. اين البته موجب خرسندي است و بايد به فال نيک گرفته شود که اين روزها موضوع مباحث، بر سر ميزان حمايت رهبري است و هر کس تلاش مي‌کند خود و جريانش را به ولي فقيه نزديک‌تر، همسوتر و مورد حمايت‌تر ترسيم کند. اين ميان البته تفسيرهاي گوناگون از حمايت رهبري ارائه مي‌شود. حاميان دولت تلاش دارند تا از درون جملات آقا، نوعي نقدناپذيري دولت و اعمال سکوتي اجباري بر منتقدين دولت را نتيجه بگيرند؛ چيزي که نه آقا و نه حتي خود رئيس‌جمهور مد نظر ندارند. پس ماجراي اين حمايت رهبري چيست؟

برژينسکي سياستمدار کهنه‌کار و مشاور امنيت ملي سابق امريکا به همفکران خود در کشورش توصيه مي‌کند:از فکر کردن به حمله پيشدستانه عليه تأسيسات هسته‌اي ايران اجتناب کنيد و گفت‌وگوها با تهران را حفظ کنيد، بالاتر از همه بازي طولاني‌مدتي را انجام دهيد، چون زمان، آمارهاي جمعيتي و تغيير نسل در ايران به نفع رژيم کنوني نيست.
اين اظهارنظر نشان مي‌دهد که الگوي جمعيتي در کشورمان و تغييرات آن تا چه حد براي امريکا مهم است و چقدر دقيق رصد مي‌شود.

ورود ايران به تکنولوژي‌هاي نوين از جمله؛ صنعت ساخت انواع هواپيماهاي با سرنشين و بدون سرنشين، بالگرد، کشتي، قايق، زيردريايي و قطارهاي باري و مسافربري نشان مي‌دهد که کشور ما همانند ساير عرصه‌ها، در صنعت حمل و نقل نيز از توانايي‌ها و ظرفيت‌هاي لازم براي نوآوري و خلاقيت برخوردار است، اما به نظر مي‌رسد صنعت خودروسازي کشور که در دهه 40 و همزمان با کشورهايي مانند ژاپن کار خود را شروع و از نظر تعداد توليد در سال 2011 رتبه 13 جهان را به خود اختصاص داد، قصد ندارد، با پيشرفت‌هاي جديد رخ داده در اين بخش همراه و در يک فرآيند پيوسته و همگام با تحولات جهاني به روند روبه رشد و جهشي خود ادامه دهد.

افراد جواني که به سن 30 سالگي نزديک مي شوند کم‌کم نگراني و دغدغه‌هاي مالي و اقتصادي بيش از پيش در مورد آينده به سراغشان مي آيد و بايد تصميمات مهمي را در اين باره بگيرند.

افراد جواني که 20 و خرده‌اي سال سن دارند؛ و به‌عنوان نسل فنّاوري و فناوري شناخته مي‌شوند در حال رسيدن به سن 30 سالگي هستند. در واقع مي‌توان گفت بزرگ‌ترين افراد اين نسل کم‌کم 30 ساله مي‌شوند. اين بدين معني است که به‌مرور زمان دغدغه‌هاي مالي و اقتصادي اين نسل نيز در مورد آينده بيشتر مي‌شود.

در سال ۱۳۵۴ به دنبال مسافرت شهردار وقت تهران (غلامرضا نيک‌پي) به سئول و در جهت گسترش همکاري ميان دو کشور، مقرر شد سنگ‌بناي دو خيابان بزرگ در پايتخت دو کشور گذاشته شود. در اين مراسم شهردار سئول آرزو مي‌کند که روزي سئول نيز مانند تهران شهر پيشرفته‌اي شود. چندي بعد، خياباني که قبلا به نام «Samneungno» خوانده مي‌شد و در منطقه‌اي نسبتا توسعه‌نيافته سئول قرار داشت؛ به «خيابان تهران» تغييرنام داد و در همان سال نيز خياباني در تهران به نام «خيابان سئول» نامگذاري شد.